Spis treści
Schizotypowe zaburzenie osobowości
Schizotypowe zaburzenie osobowości dotyka około 3 % ogółu społeczeństwa, częściej mężczyzn niż kobiety. Wiele cech charakterystycznych dla tego zaburzania przypomina cechy typowe dla schizofrenii. Jednak ich nasilenie u osób zaburzonych jest stosunkowo mniejsze i dlatego też nie kwalifikuje się ich jako chorych, ale jako zaburzonych. Trzeba również wziąć pod uwagę to, że zaburzone osoby nie tracą kontaktu z rzeczywistością, tak jak dzieje się to w epizodzie schizofrenicznym.
czytaj tez:
Schizotypowe zaburzenie osobowości – dziwaczność myślenia i mówienia
Dziwaczność myślenia to jedna z typowych cech osób z tym zaburzeniem. Cecha, która wyraźnie rzuca się w oczy i budzi dyskomfort innych osób. Mówią w zagadkowy i metaforyczny sposób, często niespójnie i nieprzejrzyście, a nader często magicznie, co wprowadza w zakłopotanie osoby słuchające ich wypowiedzi. Mogą np. mówić, że osoba stojąca obok próbuje wpływać na ich wypowiedź, chce wejść im do głowy i kierować ich myślami. Skaczą z tematu na temat, nie poruszają istotnych kwestii, a nader często koncentrują się na czymś mało ważnym. Co dla innych jest nieistotne, dla nich może okazać się centrum świata. Mówią coś, co nie jest związane z tematem, nie związane a sytuacją, w której się znajdują. Ludzie widząc ich inność wola trzymać się na dystans.
Dziwaczne przekonania
Dziwaczne myślenie może przybierać charakter paranoidalny. Są podejrzliwi i ciągle szukają jakiegoś spisku przeciwko nim. Wymyślają sobie jakieś, niewiarygodne dla innych, historie i wierzą w ich prawdziwość. Uważają, że są w centrum czyjejś uwagi. Często słyszy swoje myśli wypowiadane przez innych. Przykładowo oglądając film, twierdzi, że to on własnie to powiedział, to jego słowa wyrwane mu z głowy. Czytając coś w internecie czy oglądając telewizję uważają, że coś było celowo skierowane dla nich. Jakiś „magiczny” przekaz, który tylko oni potrafią odszyfrować. Jakieś wydarzenie zadziało się tylko po to, aby to oni go doświadczyli. Wierzą w jakieś specjalne, cudowne znaki, za pomocą których „Obcy”się z nimi komunikują. Na przykład, widząc „błyskające światło lampy” mogą stwierdzić, że to jakaś „siła wyższa” chce się z nimi skontaktować.
Te wszystkie znaki, jakie zauważa wokół, tylko bardziej utwierdzają irracjonalność jego przekonań i budzą dalszą podejrzliwość.
Schizotypowe zaburzenie osobowości a lęk społeczny
Osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości to osoby osamotnione. Często poza najbliższą rodziną nie mają żadnych znajomości, a czasem i rodzina woli trzymać ich na dystans. Skryci i samotni przechodzą przez życie. Nie mają u boku kogoś, do kogo mogliby się przytulić, porozmawiać czy podzielić troskami życia.
Nadmierny lek społeczny utrudnia im kontakty z innymi osobami. Boją się wszelkich relacji międzyludzkich. Unikają miejsc, gdzie mogą spotkać drugiego człowieka, jak i zawierania nowych znajomości. Uważają, że inni mogą im zagrozić, posiąść jego myśli.
Często to osoby bez zatrudnienia, pozostające na łasce rodziny. Przez większości czasu nie robiące nic konkretnego, bezsensowne oglądanie telewizji czy przechodzenie z pokoju do pokoju wypełnia ich dzień.
To osoby ekscentryczne, nieobecne duchem, zaabsorbowane swoimi wymyślnymi fantazjami i własnymi niezrozumiałymi dla innych przekonaniami.
Nie wiem czy wiesz ale tworzysz bardzo ciekawe i inspirujące treści. Trzymaj dalej tak wysoki poziom, a już wkrótce osiągniesz szczyty wyszukiwarek na topowe frazy 🙂